راستان | فیلم «مریم و مانی» با مشکلات بسیار و با سرمایه‌‌گذاری پوری بنایی و بازی او ساخته شد و از آثار توقیفی سال ۵۷ بود تا در سال ۵۹ رنگ پرده را دید. فیلمنامه نوشته کبرا سعیدی است با محوریت شخصیت مریم و با اخذ دو ایده الهام‌بخش از «روانی» هیچکاک [ایده سرقت اول فیلم، توسط زن] و «عروس سیاه‌پوش» تروفو [لو رفتن زن با یک نقاشی که یکی از مقتولان از او کشیده].
داستان فیلم به روایت سایت سوره سینما از این قرار است:
«مریم تکفل خانواده‌ای پرجمعیت را به عهده دارد. خانه مسکونی این خانواده به علت تاخیر در پرداخت اقساط بانک در شرف حراج است. مریم که از فقر به تنگ آمده، در فرصتی که پیدا می‌کند، مبلغ هنگفتی پول از مانی، تحصیلدار یک شرکت، سرقت کرده و با این پول کلیه گرفتاری‌های خانواده را رفع می‌کند. عروسی به پا می‌کند، اقساط و بدهی‌های معوقه بانک را می‌پردازد و زندگی ازهم‌پاشیده‌اش را سامان می‌دهد. در مقابل زندگی مانی که حرفه‌اش نقاشی است و روحیه‌ای صادق و مهربان دارد، از هم می‌پاشد. مانی پیش از گرفتار شدن تصویری خیالی از مریم نقاشی می‌کند و چون در بازجویی‌ها نمی‌تواند بی‌گناهی‌اش را به ثبوت برساند، راهی زندان می‌شود. مادر مریم، تصویری را که مانی از مریم نقاشی کرده، تکثیر می‌کند و در محله می‌چسباند و موجبات سرزنش وجدان و رسوایی مریم را فراهم می‌کند.»
در ادامه تصویری جالب از شکل و شمایل پوری بنایی را در نمایی از فیلم «مریم و مانی» و در سال 57 می بینید.
