راستان | در جریان کنفرانس سران متفقین در تهران که پاییز ۱۳۲۲ برگزار شد، سارا چرچیل دختر وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا هم حضور داشت. 

سارا چرچیل (۷ اکتبر ۱۹۱۴ – ۲۴ سپتامبر ۱۹۸۲) بازیگر و رقصنده بود. او دختر دوم وینستون چرچیل نخست‌وزیر بریتانیا و همسرش کلمنتین چرچیل بود.

به گزارش راستان، تصاویر و ویدئویی از حضور او و خوش و بش با استالین رهبر وقت اتحاد جماهیر شوروی را در ادامه می‌بینید. براساس ویدئویی از این اجلاس روزولت ابتدا با سارا چرچیل دست می‌دهد و پس از آن توجه استالین را به او جلب می‌کند. 

جزییاتی از کنفرانس سرنوشت ساز تهران

کنفرانس تهران (اسم رمز: یوریکا) با شرکت وینستون چرچیل، فرانکلین دلانو روزولت و ژوزف استالین از ۶ تا ۹ آذرماه ۱۳۲۲ (۲۸ نوامبر تا ۱ دسامبر ۱۹۴۳) به صورت سرّی و محرمانه در سفارت شوروی در تهران، پایتخت ایران برگزار شد.

این کنفرانس در پی کنفرانس قاهره و پیش از کنفرانس‌های یالتا و پوتسدام برگزار شد. هدف کلّی همهٔ این کنفرانس‌ها توافق دربارهٔ چهرهٔ جهان پس از پایان جنگ جهانی دوم بود. استقلال و تمامیت ارضی ایران با صدور اعلامیه‌ای در پایان کنفرانس تضمین گردید.

موضوعات اصلی‌ای که به نتیجه رسید، عبارت بود از: تاریخ و ابعاد پیاده شدن نیروهای بریتانیایی و آمریکایی در فرانسه و حملهٔ تهاجمیِ نیروهای روسی در ارتباط با آن، منابع اختصاص‌یافته به جبهه‌های ایتالیا، بالکان و برمه که چرچیل نمی‌خواست مورد غفلت واقع شوند.

مهم‌ترین توافقی که در این کنفرانس به‌دست آمد، دربارهٔ گشایش جبهه در غرب اروپا بود. در خلال این کنفرانس، در روز ۲۹ نوامبر، چرچیل به جهت شجاعت و دلاوری نیروهای ارتش شوروی در پاسداری از شهر استراتژیکِ استالینگراد، یک شمشیر را که به شمشیر استالینگراد شهرت یافت، به استالین اهدا کرد. این کنفرانس از این جهت سرّی بود که آلمان‌ها در صدد ترور رهبران سه کشورِ درگیر در جبههٔ مقابل نیروهای محور بودند. آدولف هیتلر خود به یک افسر آلمانی به نام سرهنگ کنراد زینر مأموریت ترور را واگذار کرد. نام این عملیات را هم آلمان‌ها «عملیات پرش بلند» نام نهادند (شرح این عملیات در کتابی با نام عملیات پرش بلند تدوین شده‌است).

این نشست تأثیر مهمی بر جنگ جهانی دوم داشت. به همین خاطر، ایران «پل پیروزی متفقین» لقب گرفت. برگزاری نشست رهبران متفقین در تهران در مشخص کردن سرنوشت جنگ هم نقش بسزایی داشت. عملیات دی‌دی و هجوم سربازان متفقین به سواحل نرماندی فرانسه در تهران کلید زده شد. استالین خواستار اجرای این عملیات بود تا از فشار ورماخت در جبههٔ شرقی علیه شوروی کاسته شود. اما چرچیل مخالف بود و طرح‌های دیگری داشت. حضور روزولت در تهران و پشتیبانی او از ایدهٔ استالین، چرچیل را وادار کرد تا این طرح را بپذیرد. متفقین همچنین در تهران متعهد شدند که پس از جنگ از ایران خارج شوند و استقلال این کشور را به رسمیت بشناسند. اما با پایان جنگ، شوروی از این کار اجتناب کرد و اقدام به حمایت و تأسیس دولت‌های تجزیه‌طلب در آذربایجان و کردستان کرد که البته با زیرکی نخست‌وزیر احمد قوام و پشتیبانی آمریکا، مجبور به عقب‌نشینی و ترک ایران شد.

از نکات عجیب این بود که روزولت، چرچیل و استالین، رهبران آمریکا و بریتانیا و شوروی بدون این که دولت ایران خبر داشته باشد، برای برگزاری کنفرانس تهران به ایران سفر کردند. اجلاس تهران مصادف بود با سالروز تولد چرچیل، به‌همین علت جشن تولدی ترتیب دادند.