تونل زمان؛ عکس‌های دیده‌نشده از پشت صحنه سکانس حمله به دون کورلئونه در فیلم پدرخوانده؛ سال ۱۹۷۱

راستان | با هر معیاری که نگاه کنیم، فیلم‌های پدرخوانده یادمان‌هایی ماندگار در چشم‌انداز سینمای آمریکا هستند. البته میان سه قسمت این مجموعه از نظر نیت و دستاورد تفاوت‌هایی وجود دارد، اما قسمت نخست، یعنی پدرخوانده (۱۹۷۲)، در نظر عامه مردم و منتقدان به‌عنوان یکی از آثار ماندگار سینمای آمریکا شناخته می‌شود.

به گزارش راستان، جایگاه فیلم پدرخوانده ۲ (۱۹۷۴) — که تقریباً با قسمت نخست برابری می‌کند — نه تنها به‌خاطر ارزش هنری‌اش است، بلکه به دلیل نگاه نادری است که در آن دوران از سینمای آمریکا نسبت به «قهرمان معیوب آمریکایی» به‌عنوان نمادی از امپراتوری آمریکا ارائه شد.

پدرخوانده ۲  مضمون رستگاری را که از ابتدا در نگاه کوپولا وجود داشت، آشکارتر می‌سازد.

به‌طور طبیعی می‌توان این سه فیلم را سه‌گانه‌ای دانست که تداوم دیدگاه کارگردانی درباره فرایند یک‌صدساله جرم و مجازات اقتصادی در درون خاندان یک دودمان آمریکایی را دنبال می‌کند.

از نظر تجاری، پدرخوانده فیلم‌هایی بسیار پرفروش بودند. در زمان خود، پدرخوانده یکی از سودآورترین فیلم‌های تاریخ به شمار می‌رفت. گفته می‌شود که در طول سال‌ها، این سه‌گانه در مجموع بیش از یک میلیارد دلار فروش داشته است.

بازی مارلون براندو در نقش «دون ویتو کورلئونه» در فیلم پدرخوانده (۱۹۷۲) نقطه عطفی در میانه دوران کاری او محسوب می‌شد.

کارگردان فیلم، فرانسیس فورد کاپولا، براندو را متقاعد کرد تا در یک «تست گریم» شرکت کند — تستی که در آن، خود براندو گریم چهره‌اش را انجام داد (او با استفاده از پنبه، گونه‌های پف‌کرده و معروف شخصیت را ساخت).

کاپولا از شخصیت‌پردازی براندو در نقش رئیس خانواده مافیایی به‌شدت شگفت‌زده شد، اما برای قانع کردن استودیو و گرفتن اجازه برای انتخاب براندوی حساس و سخت‌گیر، مجبور شد سخت بجنگد.

یکی از صحنه‌های کلیدی فیلم در ابتدای داستان اتفاق می‌افتد: زمانی که ویتو کورلئونه، هنگام خرید میوه در بیرون دفترش، مورد حمله قرار می‌گیرد و توسط رقبای مافیایی‌اش هدف گلوله واقع می‌شود.

این صحنه در آدرس ۱۲۸ خیابان موت، بین خیابان‌های «هستر» و «گرند» در قلب محله ایتالیایی‌های نیویورک فیلم‌برداری شد.

عکس‌هایی که در اینجا دیده می‌شوند، توسط عکاسان روزنامه نیویورک دیلی نیوز گرفته شده‌اند. آن‌ها از طریق دوستان محلی باخبر شدند و مجبور شدند از نردبان‌های فرار ساختمان بالا بروند تا بتوانند نگاهی به مارلون براندو در نقش پدرخوانده بیندازند.

فیلم پدرخوانده همچنان مورد علاقه مردم است و یکی از معدود آثار کلاسیک ماندگار و هنوز محبوب سینمای آمریکا به‌شمار می‌رود.

این فیلم‌ها از نظر منتقدان نیز موفقیت بزرگی به دست آوردند و در مجموع بیش از دو دهه نامزدی در جوایز اسکار را برای خود ثبت کردند.