تاسیان از آن مجموعه‌های خوش رنگ و لعابی است که توانسته در همین قسمت اول، دل خیلی‌ها را به دست بیاورد. فارغ از اینکه موضوع چیست و در ادامه چه رخ می‌دهد، می‌خواهیم به سراغ استایل بازیگران این مجموعه برویم. به نظر می‌رسد که بعد از سال‌ها، استایل‌های تکراری و در چارچوب‌های خاص، تاسیان با مجوزهای لازم توانسته شکل و شمایل جدیدی از تیپ و قیافه آدم‌ها در دهه ۵۰ را به نمایش بگذارد. به طور کلی، در این مجموعه با شکل و شیوه تازه‌ای از استفاده از گریم و تیپ و ظاهر روبه‌رو هستیم. با ما همراه باشید.
تینا پاکروان از کارگردانانی است که تلاش زیادی برای ارائه کار‌های شسته‌رفته به خرج می‌دهد. شاید به نتیجه خاصی هم تاکنون نرسیده، اما مشخص است که به جزئیات توجه زیادی دارد. ساخته پیشین او خاتون هم در زمینه انتخاب لباس خوب بود. حالا تاسیان را می‌بینیم که در آن، زنان و دختران با استایل‌هایی آزادانه‌تر از همیشه دیده می‌شوند. استفاده درست از رنگ در ظاهر بازیگران برای تعریف روحیه و شخصیت آنها در فیلم کارکرد بسیار مهمی دارد. ما مهسا حجازی را با پوششی از رنگ‌های صورتی، آبی کمرنگ و دنیایی شاد و دخترانه می‌بینیم. این رنگ‌ها در گفتن از او و معرفی‌اش به مخاطب نقش مهمی داشته‌اند. ضمن اینکه از نام فیلم که تاسیان است، مشخص می‌شود که باید انتظار وقایع تلخی را داشته باشیم. پس احتمالا رنگ‌ها هم برای تعریف دنیای فعلی شخصیت حجازی شاد و رنگی انتخاب شده‌اند و هم برای ایجاد تضادی که از غم قسمت‌های بعدی خواهیم دید.
تاسیان در دهه ۵۰ شمسی می‌گذرد، یعنی زمانی که زنان پیش از هر زمان دیگری در حال حرکت رو به جلو و همگام با دنیا بودند. زنان پیشرو در آن سال‌ها، نگاه دقیقی به مدوفشن جهانی داشتند و پوشش خود را متنوع و متناسب با سبک و سیاق هنرپیشه‌های معروف و زنانی از نقاط دیگر دنیا انتخاب می‌کردند. پذیرش جامعه هم نسبت به این انتخاب بالا رفته بود. در تاسیان هم چنین نکته‌ای به خوبی رعایت شده و شاهد استفاده از استایل‌های جذابی مانند شلوار‌های سرهمی با دوخت و رنگ‌های زیبا و متفاوت هستیم. یکی از مهم‌ترین نکاتی که در طراحی استایل و لباس بازیگران در تاسیان مشاهده می‌شود، رعایت کیفیت است. به نظر می‌رسد که علاوه بر مقوله طراحی که موفق عمل کرده، اجرای طرح‌ها و لباس‌ها هم کیفیت خوبی دارد.
همان‌طور که گفته شد، در دهه ۵۰ شمسی، زنان ایران در استایلینگ پیش‌روتر از همیشه ظاهر می‌شدند. در تاسیان هم چنین نکته‌ای را مشاهده می‌کنیم. برای مثال، استفاده از کلاه‌هایی که برای بازیگران مانند نازنین بیاتی و مهسا حجازی گویای همین رویکرد است. انتخاب لباس‌هایی با مدل‌های متنوع و توجه به ست‌کردن و بافت و شکل یکسان عناصر لباس از نقاط قوت تاسیان است. لباس‌های بازیگران زن تا اینجای کار به یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های تاسیان برای مخاطبان تبدیل شده است. بسیاری از مخاطبان به خاطر کنجکاوی درباره ظاهر بازیگران در این سریال، پای آن نشسته‌اند. تینا پاکروان در زمینه جلب نظر بینندگان بسیار موفق بوده و نیمی از این کامیابی را هم مدیون طراح لباس خوب خود است.
گریم بازیگران هم و استایل آرایش مو و صورتشان در قسمت نخست تاسیان بسیار مطلوب بوده است. آزادی رایج در سال‌های دهه ۵۰ و شمایلی که از آن دوران با گریم و تیپ بازیگران به نمایش گذاشته شده، جالب توجه است. هرچند که برخی از سکانس‌ها کلیشه‌ای از کار درآمده و در فلاش‌بک‌زدن به دورانی حقیقی از تاریخ ایران الکن هستند، اما در کل نمره قبولی می‌گیرند. استفاده از کلاه و آرایش مو و صورت بازیگران زن هم خوب از کار درآمده است و همان‌طور که گفته شد، با وجود آزادی بیشتری که انگار داده شده، طبیعی‌تر از سریال‌های دیگر است. در تصویر بالا هم نمونه‌ای از گریم و طراحی لباس مطابق با دهه ۵۰ را مشاهده می‌کنیم. استایل مردان هم براساس موزیسین‌های معروف آن دوران شکل گرفته است. در فیلم‌های اخیر سینمای ایران، استفاده از مابه‌ازا‌های خوانندگان قدیمی محبوب گذشته که هم‌اکنون در لس‌آنجلس و به دور از وطن به کار خود ادامه می‌دهند، زیاد رواج داشته است. شاید دیواری کوتاه‌تر از خواننده پرشور و حال گذشته‌ها با آن موهای بلند و چین‌چین پیدا نمی‌شود.
سریال تاسیان در به تصویرکشیدن استایل زنان موفق‌تر از مردان عمل کرده است. هرچند که دست طراح لباس و گریم برای اجرای باورپذیرتر شخصیت‌های مرد بازتر است، اما در کمال تعجب، مردان بسیار گل‌درشت‌تر و غیرخلاقانه‌تر در دهه ۵۰ به تصویر کشیده شده‌اند. هرچند انطباقات تاریخی استایلینگ درست است، اما خروجی کار جذاب نیست. شاید این موضوع ریشه در بازیگران هم داشته باشد. برای مثال، لباس‌های هومن شکیبا، بابک حمیدیان و… مناسب است، اما انگار روی چهره و اندام آنها به خوبی ننشسته است. تناسب دقیقی میان کاراکتر‌ها و بازیگران مرد وجود ندارد و این موضوع به استایل آنها هم ضربه زده است. هرچند که بازیگران نام‌برده معمولا حضوری قوی دارند، اما در بسیاری از مواقع هم نبود تناسب میان آنها و نقش پیشنهادی باعث شده که اجرا با ضعف روبه‌رو شود.
در هر حال، استفاده از المان‌های دهه ۵۰ در تیپ مردان سریال درست بوده است. پیراهن‌های یقه خرگوشی، استفاده از کراوات و بارانی‌هایی به سبک آلن دلون در آن زمان رواج زیادی داشته و برای شخصیت‌های تاسیان هم مورد استفاده قرار گرفته است. رنگ مو و استایل ریش هومن شکیبا و گریم چهره بازیگران مرد دیگر مانند بابک حمیدیان کمی توی ذوق می‌زند و باید دید که با پیش‌رفتن سریال و اجرای نقش‌ها از سوی این افراد، ضعف گریم به حاشیه خواهد رفت یا خیر.
در آخر
با بی‌رمق‌شدن متداوم تلویزیون، تنها امید مخاطب به شبکه نمایش خانگی است. باید دید که سریال‌های کنونی چطور مسیر جدید دنیای تصویر را رقم می‌زنند. آیا تاسیان هم مانند زخم کاری و خاتون با یک شروع طوفانی همراه است و بعد به بن‌بست می‌رسد یا شاهد سریالی جذاب مانند شهرزاد هستیم که با ریتمی متناسب تا پایان نظر مخاطبان را جلب می‌کند. استایل بازیگران زن و گریم خوبشان در این قسمت ابتدایی از کلید‌های مهم تاسیان برای بازگشایی قلب مخاطبان بوده است. لباس‌های متنوع و رنگارنگ به قاب تاسیان رنگ و بوی خوشایندی داده‌اند. امیداواریم که در آینده هم از این سریال تعریف و تمجید کنیم و ما را با خود همراه کند. شما تاسیان را دیده‌اید؟ نظرتان درباره پوشش بازیگران آن چیست؟
مینا مختاری بلاگر و همسر بهرام رادان با انتشاری تصویری...
گلاب آدینه، هومن سیدی، رامبد جوان، نگار جواهریان. صدف...
ماتئو سالوینی، سیاستمدار راست‌گرا و وزیر کشور پیشین...
انتشار یک سکانس خاص از سریال «پایتخت» در فضای مجازی،...
