حقایقی عجیب درباره اولین مبارزه انسان و شیر + عکس

راستان | به گفته کارشناسان، آثار دندان که روی اسکلت یک گلادیاتور روم باستان پیدا شده، اولین شواهد باستان‌شناسی از مبارزه بین یک انسان و یک شیر است.

باستان‌شناسان این اسکلت را در سال ۲۰۰۴ در حفاری دریفیلد تراس در شهر یورک در بریتانیا کشف کردند. اکنون تصور می‌شود که این محل گورستان گلادیاتورهای روم باستان است که به خوبی حفظ شده است.

بررسی‌های پزشکی قانونی از اسکلت این مرد جوان نشان داد که سوراخ‌ها و جای دندان روی لگن خاصره به احتمال زیاد اثر گازگرفتگی شیر است.

پروفسور تیم تامپسون، کارشناس پزشکی قانونی که این پژوهش را هدایت کرد، می‌گوید این اولین «شواهد فیزیکی» از مبارزه گلادیاتورها با این گربه‌سان بزرگ است.

او گفت: «سال‌ها اطلاعات ما در مورد مبارزه گلادیاتورها با حیوانات عمدتا بر متون تاریخی و تصاویر هنری متکی بود، اما این کشف جدید به منزله اولین شواهد مستقیم و فیزیکی در این مورد است که چنین رویدادهایی در آن دوره رخ می‌داده است و این کشف شناخت ما از فرهنگ سرگرمی رومیان در این منطقه را تغییر می‌دهد.»

جای دندان شیر در این اسکلت با مقایسه با زخم‌های ناشی از حوادث حمله شیرها به افراد در باغ وحش‌ها تایید شد

کارشناسان از روش‌های جدید پزشکی قانونی و تشخیص جرم برای تجزیه و تحلیل اثر زخم‌ها روی این اسکلت استفاده کردند. از جمله اسکن‌های سه بعدی نشان دادند که شیر این مرد را از ناحیه لگن خاصره گاز گرفته است.

پروفسور تامپسون، استاد دانشگاه مینوت، ایرلند، گفته است که «ما می‌توانیم بگوییم که جای دندان‌ها حوالی زمان مرگ این مرد ایجاد شدند.

بنابراین، این آثار ناشی از گاز گرفتن حیوانات لاشه‌خوار پس از مرگ نیست بلکه با مرگ این جوان مرتبط بوده است.

پژوهشگران علاوه بر اسکن زخم، اندازه و شکل آن را با نمونه گازگرفتگی گربه‌سانان بزرگ در باغ وحش لندن مقایسه کردند.

پروفسور تامپسون به بی‌بی‌سی گفت: «جای دندان روی اسکلت این مرد با گاز گرفتگی شیر مطابقت دارد.»

بررسی محل گزش اطلاعات بیشتری در مورد شرایط مرگ این گلادیاتور در اختیار پژوهشگران قرار داده است.

پروفسور تامپسون در توضیح گفته است که «لگن خاصره جایی نیست که شیرها به طور معمول به آن حمله می‌کنند، بنابراین ما فکر می‌کنیم که این گلادیاتور در حال مبارزه در نوعی نمایش بوده که ناتوان شده است، و شیر او را به دندان گرفته و با خود کشیده است.»

نبرد گلادیاتورها با در فیلم‌هایی مانند گلادیاتور با بازی راسل کرو به نمایش درآمده است

این اسکلت به مردی بین ۲۶ تا ۳۵ ساله تعلق دارد که با دو نفر دیگر در یک قبر دفن و اجساد آنها با استخوان‌های اسب پوشانده شده بود.

بررسی‌های قبلی استخوان حاکی از آن بود که این مرد یک بستیاریوس (Bestiarius) بوده است، یعنی گلادیاتوری که در مبارزه با حیوانات شرکت می‌کرده است.

مالین هولست، مدرس ارشد رشته باستان‌شناسی استخوان در دانشگاه یورک، گفته است که «درتجربه ۳۰ ساله خودم در بررسی اسکلت‌ها هرگز چیزی شبیه این آثار گزش را ندیده بودم.»

او گفت که اسکلت این مرد ماجرای یک «زندگی کوتاه و تا حدودی وحشیانه» را بازگو می‌کند.

استخوان‌های او به ماهیچه‌های بزرگ و قدرتمند متصل بودند و شواهدی از آسیب در ناحیه شانه و ستون فقرات او هم وجود دارد که نشانه کار بدنی سخت و شرکت در نبرد است.

خانم هولست، که مدیر موسسه باستان‌شناسی استخوان در یورک است، افزوده است: «این یک کشف بسیار هیجان‌انگیز است، زیرا اکنون می‌توانیم ساختن تصویر بهتری از نحوه زندگی گلادیاتورهای روم را آغاز کنیم.»

مالین هولست این کشف را «بسیار هیجان‌انگیز» توصیف کرده است

او گفت این یافته‌ها که در مجله علوم و تحقیقات پزشکی پلوس وان منتشر شده همچنین وجود گربه‌های بزرگ و حیوانات عجیب و غریب دیگر در میدان‌های مبازره گلادیاتورها در نقاطی مانند یورک و چگونگی دفاع آنها از خود در برابر مرگ را نشان می‌دهد.

کارشناسان گفته‌اند که این کشف به این نظر اعتبار می‌بخشد که اگرچه هنوز در شهر یورک آثار یک آمفی‌تئاتر رومی یافت نشده، اما به احتمال زیاد هنگام حضور رومیان در این شهر، چنین محلی وجود داشته و برای برگزاری نمایش مبارزه گلادیاتورها به عنوان نوعی سرگرمی به کار می‌رفته است.

کارشناسان گفته‌اند که حضور رهبران برجسته روم در یورک به این معنی بود که آنها به برخورداری از سبک مجلل زندگی نیاز داشتند، بنابراین دیدن شواهدی از برگزاری رویدادهای گلادیاتوری عجیب نیست زیرا در آن زمان، برگزاری این رویدادها به منظور نمایش ثروت و قدرت رایج بود.

دیوید جنینگز، رییس موسسه باستان‌شناسی یورک، می‌گوید: «شاید ما هرگز نفهمیم چه چیزی این مرد را به جایی کشاند که به نظر ما، برای سرگرمی دیگران با حیوانات می‌جنگید اما قابل توجه این است که اولین شواهد باستان‌شناسی استخوان از این نوع نبرد گلادیاتورها در فاصله‌ای چنین دور از تماشاخانه کولوسئوم در رم یافته شده در حالیکه در جهان باستان، کولوسئوم به منزله استادیوم ومبلی (در لندن) برای مسابقه‌های فوتبال در روزگار ما بود.»