آزی آزبورن، اسطوره موسیقی راک و متال درگذشت

راستان | خانواده آزی آزبورن، خواننده سرشناس بریتانیایی و چهره افسانه‌ای موسیقی هوی‌متال، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند که این خواننده سرشناس بامداد سه‌شنبه در آرامش و در کنار خانواده‌اش در سن ۷۶ سالگی درگذشت.

علت مرگ اعلام نشده، اما او در سال‌های اخیر با بیماری‌هایی از جمله پارکینسون و مشکلات نخاعی درگیر بود. مرگ آزبورن تنها سه هفته پس از آخرین کنسرتش در بیرمنگام، زادگاهش، رخ داد؛ کنسرتی با حضور گروه بلک سبث و ستارگان متال همچون متالیکا و گانز اند روزز.

آخرین کنسرت شاهزاده تاریکی

آزبورن در دهه ۱۹۶۰ با گروه بلک سبث به یکی از بزرگترین چهره‌های راک دنیا بدل شد و در بیش از نیم قرن گذشته ده‌ها آهنگ بیرون داد که خیلی سریع تبدیل به آثار «کلاسیک» شدند.

«پدرخوانده هوی متال»، دیگر لقب آزی آزبورن است. او پنجم ژانویه با وجود ابتلا به پارکینسون ابتدا اجرایی تک‌نفره داشت و سپس سه عضو دیگر بلک سبث روی صحنه به او ملحق شدند.

او که به «شاهزاده تاریکی» معروف بود، دو هفته پیش پس از سال‌ها با دیگر اعضای اصلی بلک سبث روی صحنه رفت تا شبی به‌یادماندنی برای طرفداران میلیونی خود رقم بزند.

«بازگشت به آغاز» نام این کنسرت بزرگ بود که در ورزشگاه ویلا پارک بیرمنگهام برگزار شد.

در این کنسرت که چندین ساعت ادامه داشت، گروه‌های معروفی مانند متالیکا، رولینگ استونز، گانز ان روزر، تول و اسلیر آهنگ‌های آزی و بلک سبث را بازاجرا کردند و به او و میراث هنری‌اش ادای احترام کردند.

برگزارکنندگان این رویداد، که یکی از بزرگترین کنسرت‌های موسیقی راک و متال بود، گفتند درآمد این برنامه صرف امور خیریه می‌شود.

در کنار این کنسرت، موزه هنرهای بیرمنگهام، شهری که بلک سبث در آن متولد شد، میزبان نمایشگاه فعالیت‌های آزی در موسیقی، فیلم، هنر و تلویزیون است.

حاشیه‌های زندگی آزبورن

آزبورن که با نام اصلی جان مایکل آزبورن در خانواده‌ای کارگری به دنیا آمده بود، با گروه بلک سبث در دهه ۱۹۷۰ به شهرت رسید. او بعدها به دلیل اعتیاد از گروه کنار گذاشته شد اما با آغاز فعالیت انفرادی و آلبوم «بلیزارد آو اوز» موفقیت دوباره‌ای را تجربه کرد.

سبک زندگی جنجالی‌اش، از ماجرای معروف گاز گرفتن سر خفاش تا مشکلات خانوادگی، او را به یکی از بحث‌برانگیزترین چهره‌های راک تبدیل کرد. در دهه ۲۰۰۰ با برنامه تلویزیونی «آزبورن‌ها» محبوبیتی تازه یافت و در سال‌های پایانی عمر با بیماری و محدودیت‌های فیزیکی دست‌وپنجه نرم کرد.