خداحافظی با پادشاه مُد؛ جورجیو آرمانی در ۹۱ سالگی درگذشت

جورجیو آرمانی، طراح ایتالیایی که مفهوم «ظرافت بی‌پیرایه» را به یک امپراتوری چند میلیارد دلاری مد تبدیل کرد، درگذشت. خانه مد او این خبر را تأیید کرد. وی ۹۱ سال داشت.

این خانه مد در بیانیه‌ای گفت: «با اندوهی بی‌پایان، گروه آرمانی درگذشت خالق، بنیان‌گذار و نیروی محرکه خستگی‌ناپذیر خود، جورجیو آرمانی، را اعلام می‌کند.»

آرمانی که ۹۱ سال داشت، مترادف با ظرافت مدرن ایتالیایی تعریف می‌شد. او ترکیبی از خلاقیت یک طراح و درایت یک تاجر را در خود داشت و شرکتی را اداره می‌کرد که سالانه حدود ۲/۳ میلیارد یورو (۲/۷ میلیارد دلار) گردش مالی داشت.

در زمان مرگش، آرمانی امپراتوریش را به ارزش بیش از ۱۰ میلیارد دلار ساخته بود که علاوه بر پوشاک، شامل اکسسوری، دکوراسیون منزل، عطر، لوازم آرایشی، کتاب، گل و حتی شکلات بود. طبق گزارش فوربس، او در میان ۲۰۰ میلیاردر برتر جهان قرار داشت.

او مدتی بود که بیمار بود و مجبور شد در ژوئن امسال از حضور در نمایش‌های گروهش در «هفته مد مردان میلان» کناره‌گیری کند؛ رویدادی که برای نخستین بار در طول دوران حرفه‌ای‌اش غیبت در آن را تجربه کرد. او قصد داشت همین ماه رویداد بزرگی را برای جشن پنجاهمین سالگرد برند «جورجیو آرمانی» برگزار کند.

این طراح که به «شاه جورجیو» (Re Giorgio) معروف بود، به دقت وسواس‌گونه‌اش در نظارت بر جزئیات مجموعه‌ها و همه بخش‌های کسب‌وکار خوداز تبلیغات گرفته تا مرتب کردن موی مدل‌ها پیش از رفتن روی صحنه شناخته می‌شد.

شرکت آرمانی همچنین اعلام کرد که اتاق یادبود او روز‌های شنبه و یکشنبه در میلان برپا خواهد شد و پس از آن مراسم خاکسپاری خصوصی در تاریخی نامشخص برگزار می‌شود.

آغاز مد او از کجا بود؟

در سال ۱۹۷۵، او و شریکش، سرجیو گالئوتی، خودروی فولکس‌واگنشان را فروختند و با ۱۰ هزار دلار برند پوشاک مردانه «آماده‌پوش» خود را راه‌اندازی کردند. پوشاک زنانه نیز یک سال بعد معرفی شد.

نماد سبک جدید او کت ورزشی بدون آستر بود که در اواخر دهه ۱۹۷۰ عرضه شد و به سرعت از هالیوود تا وال‌استریت موفقیت جهانی یافت. آرمانی آن را با یک تی‌شرت ساده که آن را «الفبای مد» می‌نامید، ترکیب می‌کرد.

کت‌وشلوار‌های آرمانی به‌سرعت به یکی از ضروریات کمد مردان خوش‌پوش تبدیل شد. برای زنان نیز معرفی کت‌وشلوار رسمی در محیط‌های کاری تقریباً انقلابی بود. این لباس‌ها که «پاور سوت» یا «کت‌وشلوار قدرت» نام گرفتند، با شانه‌های پهن و شلوار‌های مردانه‌دوخت، به نماد زنان مدیر دهه ۱۹۸۰ بدل شدند.

در سال‌های بعد، آرمانی این استایل را با جزئیات ظریف‌تر، پارچه‌های لوکس و رنگ‌های روشن‌تر نرم‌تر کرد. اصرار او بر کت‌وشلوار موجب شد برخی منتقدان، مد او را «بی‌جنسیت» توصیف کنند.

از دفاتر اجرایی تا پرده نقره‌ای هالیوود، آرمانی ثروتمندان و چهره‌های مشهور را در لباس‌های کلاسیک و خوش‌دوخت خود آراست؛ لباس‌هایی با پارچه‌های فوق‌العاده نرم و رنگ‌های ملایم. کت و شلوار‌های رسمی مشکی او و لباس‌های شب پرزرق‌وبرقش اغلب در مراسم فرش قرمز جوایز سینمایی چشم‌ها را خیره می‌کرد.

این طراح همچنین مالک چندین بار، باشگاه، رستوران و تیم بسکتبال «المپیا میلان» بود. از سال ۱۹۹۸ تاکنون بیش از ۲۰ رستوران از میلان تا توکیو افتتاح کرد و همچنین دو هتل، یکی در دبی (۲۰۰۹) و دیگری در میلان (۲۰۱۰) داشت.

استیل آرمانی؛ انعکاسی از خود او

سبک آرمانی از خود او آغاز می‌شد: چشمان آبی نافذ، چهره آفتاب‌سوخته، مو‌های نقره‌ای که از سنین جوانی با او همراه بود، جین و تی‌شرت به‌عنوان لباس کاری همیشگی و طراحی مینیمالیستی خانه‌های شخصی‌اش.

دیدگاه او نسبت به مد، «ظرافت بی‌تکلف» بود که توجه به جزئیات در آن تفاوت ایجاد می‌کرد.

او بار‌ها گفته بود: «من برای آدم‌های واقعی طراحی می‌کنم. هیچ فضیلتی در خلق لباس‌ها و اکسسوری‌هایی که کاربردی نیستند، وجود ندارد.»

لبخند دلنشین و رفتار مودبانه‌اش اغلب چهره سخت‌کوش یک تاجر را پنهان می‌کرد که توانسته بود استعداد خلاقانه‌اش را به یک امپراتوری ۱۰ میلیارد دلاری تبدیل کند. او هرگز ادغام یا فروش برندش را نپذیرفت و همواره رئیس خودش باقی ماند.

آرمانی و فتح هالیوود

شب‌های اسکار همیشه با لباس‌های آرمانی می‌درخشید. شان پن در سال ۲۰۰۹ جایزه بهترین بازیگر مرد را در کت‌وشلوار مشکی آرمانی دریافت کرد و آن هاتاوی، نامزد بهترین بازیگر زن، در یک لباس شب سفید و درخشان از مجموعه «پرایوه» آرمانی روی فرش قرمز درخشید.

از علاقه‌مندان دیرینه او می‌توان به جودی فاستر، جورج کلونی، سوفیا لورن و برد پیت اشاره کرد. دیوید و ویکتوریا بکهام نیز چهره تبلیغاتی کمپین لباس زیر او در سال ۲۰۰۹ بودند.

اهمیت سبک آرمانی تنها در پوشاک نبود، بلکه در تغییر نگرش به مد بود؛ تا جایی که موزه گوگنهایم نیویورک در سال ۲۰۰۰ نمایشگاه بزرگی از ۲۵ سال نخست کار او برگزار کرد.

او در توصیف فلسفه کاری‌اش گفته بود: «من عاشق چیز‌هایی هستم که خوب پیر می‌شوند، تاریخ‌گذشته نمی‌شوند و به نمونه‌های زنده بهترین تبدیل می‌شوند.»

 «من عاشق چیز‌هایی هستم که خوب پیر می‌شوند، تاریخ‌گذشته نمی‌شوند و به نمونه‌های زنده بهترین تبدیل می‌شوند.»

فراتر از مد

امپراتوری آرمانی امروزه بیش از ۹ هزار کارمند دارد؛ نیمی از مدیران اجرایی آن زنان هستند. بر اساس آمار ۲۰۲۳، این گروه شامل هفت مرکز صنعتی و بیش از ۶۰۰ فروشگاه در سراسر جهان است. علاوه بر مد و اکسسوری، این برند عطر، لوازم آرایشی، دکوراسیون منزل و حتی شیرینی، گل و کتاب عرضه می‌کند.

او از سال ۱۹۹۸ تاکنون بیش از ۲۰ رستوران، چندین کافه و باشگاه افتتاح کرد و بخش قابل توجهی از اوقات فراغت خود را در ویلا‌های شخصی‌اش در برونی، جزیره پانتلریا و سن‌تروپه می‌گذراند؛ خانه‌هایی که همگی بازتاب‌دهنده سبک مینیمالیستی او بودند.

همچون بسیاری از هم‌نسلانش، آرمانی بخشی از شهرت و ثروتش را صرف کار‌های خیر کرد. او حامی پرشور مبارزه با ایدز بود و در سال ۲۰۰۲ به‌عنوان سفیر حسن‌نیت سازمان ملل در امور پناهندگان منصوب شد.

جانشین او که خواهد بود؟

شریک کاری و زندگی‌اش، سرجیو گالئوتی، در سال ۱۹۸۵ درگذشت. آرمانی هیچ فرزندی نداشت، اما رابطه نزدیکی با برادرزاده‌اش، روبرتا (دختر سرجیو) داشت. روبرتا حرفه سینمایی خود را رها کرد تا مدیر روابط عمومی عمویش شود و در بسیاری از رویداد‌های اجتماعی به جای او حضور یابد.

در سال ۲۰۰۶، او مراسم پر سر و صدای ازدواج تام کروز و کیتی هولمز را در قلعه‌ای قرون‌وسطایی در نزدیکی رم مدیریت کرد و شخصاً لباس عروس و داماد را طراحی نمود.

آرمانی پیش‌تر گفته بود که برای جانشینی‌اش به «لئو دل‌اورکو»، مدیر بخش پوشاک مردانه و «سیلوانا آرمانی»، برادرزاده‌اش که مسئول بخش زنانه است، می‌اندیشد.