«حشمت» نه تنها به نماز اهمیتی نمیداد، بلکه واجبات دیگر دینی خودش را هم جدی نمیگرفت. او فقط با ظاهری فریبنده به مسجد میرفت و خودش را به عنوان مردی مذهبی ودیندار در میان اهالی جا زده بود به گونهای که برای نماز و روزههای قضا از دیگران پول میگرفت تا واجبات را برای درگذشتگان آنها انجام دهد ولی او ریاگونه، مردم را فریب میداد و پولها را صرف خوشگذرانی میکرد.