(ویدئو) سکانس پربازدید سریال بامداد خمار با صدای محسن چاووشی؛ وقتی که اولین بار «رحیم نجار» چهره «محبوبه» را داد

راستان | سریال «بامداد خمار» با ترکیبی از بازیگران شناخته‌شده و کاربلد، بدون تکیه بر سوپراستارهای مرسوم، نگاه‌ها را به خود جلب کرده است؛ ترکیبی که می‌تواند نقطه قوت تازه‌ترین تجربه نرگس آبیار در شبکه نمایش خانگی باشد.

این دومین سریال پخش شده از نرگس آبیار است که پس از «سووشون» پخش شده، سریالی که با اقتباس از رمان «سووشون» نخستین رمان سیمین دانشور ساخته شد. البته که او «بامداد خمار» را زودتر از «سووشون» ساخت، اما سریال دومش زودتر به نمایش درآمد. فرق مهم این دو اثر نوع اقتباس آبیار از این دو رمان است، در «سووشون» او به شدت به متن وفادار است و تلاش کرده حتی تراوشات ذهنی شخصیت‌های کتاب را نیز به تصویر بکشد، اما در «بامداد خمار» او نوع دیگری از اقتباس را تجربه کرده و در فضاسازی‌هایش چیز‌هایی را نیز به داستان اضافه کرده که شاید در داستان وجود نداشته باشد. به همین دلیل هم می‌توان گفت که خروجی «بامداد خمار» (حداقل در قسمت اول) با خروجی «سووشون» متفاوت است.

البته در این سریال نیز از همان دقایق ابتدایی، فیلمساز برای برساختن یک فضای نوستالژیک تلاش می‌کند؛ لوکیشن‌ها، لباس‌ها، نورپردازی و موسیقیسریال همه دست به دست هم می‌دهند تا تماشاگر را در بخش ابتدایی داستان به تهرانِ دهه شصت و در بخش دیگر به تهرانِ روز‌های نخست روی کار آمدن رضاخان ببرد. بخش‌های قابل توجهی از کار به ویژه در صحنه‌های مربوط به اوایل دهه شصت و سکانس‌های بیرونی با جلوه‌های ویژه ساخته شده که البته این مسئله به کیفیت اثر لطمه‌ای نزده و مثل بسیاری از آثار نمایشی مربوط به این ایام، نمی‌توان اصطلاحا سوتیِ تصویری عجیب و غریبی از کار گرفت.