راستان | فیلم آنتیک به کارگردانی هادی نائیجی و تهیه‌کنندگی محمود بابایی، یکی دیگر از کمدی‌های جشنواره چهل‌وسوم است که ترکیب بازیگرانش برای مخاطبان در زمان اکران جذاب خواهد بود. در اینجا به متن و حاشیه فیلم می‌پردازیم.
در خلاصه داستان رسمی فیلم آنتیک آمده است: «انقلاب شده و کاسبی اِبی و وَلی، آنتیک باز‌های قبل انقلاب کساد است؛ اما در بازِ ضریح پر از پول یک امامزاده، مسیر زندگی‌شان را تغییر می‌دهد» فیلم درباره دو دله‌دزد است که گذرشان به یک امامزاده می‌افتد و تصمیم می‌گیرند با تأسیس امامزاده‌ای قلابی پول‌وپله‌ای به جیب بزنند.
احسان طهماسبی؛ بازهم پژمان جمشیدی که قصد دارد مخاطب را به سینما کشانده و یک تنه جور ضعف‌ها و حفره‌های متعدد فیلمنامه را بگیرد. آنتیک یک کمدی ضعیف دیگر از بنگاه شادمانی سینمای ایران که بدون داستان منسجم و قابل اهمیتی قصد دارد مخاطب را به خنده وادار کند. فیلم متشکل از یک داستان اصلی ضعیف و چندین خرده داستان سطحی دیگر است که همانند بسیاری از کمدی‌های سخیف سینمای ایران در یک چرخه معیوب تکرار می‌شوند و مقادیری شوخی‌های دم‌دستی نیز (که از میزان سطحی بودن در همان نیم ساعت اول تکراری و خسته‌کننده هستند) چاشنی فیلم شده‌اند! اگر آنتیک به سراغ سوژه بحث‌برانگیز امامزاده‌سازی و شوخی با برخی خط قرمز‌های مذهبی نمی‌رفت، با اندکی دخل و تصرف، گزینه مناسبی برای یک سریال چندقسمتی موردپسند مخاطبان تلویزیون بود.
۳ نکته از فیلم:
به چالش‌کشیدن و شوخی با برخی اعتقادات خرافی مذهبی تنها نکته قابل ذکر این فیلم است.
صف شلوغ جشنواره برای تماشای فیلم کمدی آنتیک در مقابل صف‌های کوتاه این فستیوال برای فیلم‌هایی همچون ترک‌عمیق و… نمونه قابل تعمیمی به تمام جامعه است. پس بهتر است مخاطبان عادی این روز‌های سینما را محکوم به بدسلیقگی نکنیم!
بهترین و البته تاثیرگذارترین کاراکتر آنتیک آقای خارستانی بود. مردی که اختیار تفنگش دست خودش نبود و با شلیک‌های گاه و بی‌گاه هم به پیش برد قصه کمک میکرد و هم تلنگری بود به مخاطبی که ناامیدانه فیلم را دنبال میکرد!
محمد تقی زاده؛ آنتیک وصله ناجور جشنواره فجر امسال بود، نه اینکه جایگاه فیلم کمدی جشنواره نیست و فستیوال جای کشف استعداد و نخبه‌هاست بلکه بدین خاطر که فیلم هرگز از سطح فیلم‌های کمدی روی پرده این سال‌ها بالاتر نمی‌رود و در همه ابعاد سخفیف و نازل است.
آنتیک دل به پژمان جمشیدی خوش کرده که با این فیلم کاملا نشان داد که دوره‌اش گذشته است، جمشیدی آشکارا به تقلید نقش‌های قبلی خود بخصوص دینامیت پرداخته و اکت‌ها و اداهایش به شدت آن فیلم را تداعی میکند.
پیوند آنتیک و دینامیت به حضور تکراری جمشیدی ختم نمیشود و در این فیلم نیز همچون فیلم اطیابی بحث برخی باور‌های دینی مذهبی مطرح شده که بدون شک قابل طرح و بحث از سوی همه فیلمسازان نیست در نتیجه از نظر ایده و محتوا، قطعا آنتیک یک فیلم رانتی است که روی خط قرمز‌هایی راه میرود که بقیه امکان آن را ندارند.
۳ نکته از فیلم:
بازی تکراری جمشیدی
ایده رانتی امامزاده قلابی
فیلم ۲۰۰ میلیاردی سال آینده
پژمان جمشیدی، بیژن بنفشه‌خواه، ستاره پسیانی در کنار امیر نوروزی، غلامرضا نیکخواه، فرزین محدث، علی باقری، مجتبی شفیعی، هادی افتخارزاده، آرش نوذری، لادن ژافه‌وند، یدالله شادمانی، رحمان باقریان و با معرفی مهدی قربانی بازیگران هستند که در فیلم آنتیک مقابل دوربین نائیجی رفته‌اند.
فیلم قطعا یکی از قطب‌های پراقبال جشنواره امسال برای مخاطبان خواهد بود.
هادی نائیجی که تاکنون آثاری با درونمایه ارزشی را جلوی دوربین برده، در نخستین ساخته کمدی کارنامه خود، دست روی سوژه جالبی مربوط به چند دهه قبل گذاشته است.
آنطور که شنیده می‌شود، این فیلم پروسه تولید سنگینی داشته است.
مسعود فراستی منتقد سینما نیز در برنامه «کات» به میزبانی مهدی یزدانی خرم، فیلم «آنتیک» را به عنوان بی همه چیز و مستهجن‌ترین فیلم امسال جشنواره فجر معرفی کرد. نکته قابل تامل اینکه فیلم را هادی نائیجی ساخته که طلبه است و محمود بابایی تهیه کننده اش است که حزب اللهی است.
شهاب حسینی در نشست خبری فیلم «رها» سالگرد تولد خودش...
شیوا بحیرایی، اولین زن خلبان هلیکوپتر ایران، ادعای...
انتقادات تند و صریح مژده لواسانی مجری مطرح صدا و سیما...
اسفند سال گذشته، خبر ناپدید شدن دختر بچه‌ای هفت ساله...
