آمریکا چگونه به تاسیسات هسته‌ای ایران حمله کرد؟ + نقشه حرکت بمب‌افکن‌های B-2

راستان | بر اساس نقشه‌ای که پنتاگون منتشر کرده است، گروه حمله از پایگاه هوایی وایتمن در ایالت میسوری آمریکا پرواز کرد و با عبور از اقیانوس اطلس شمالی و تنگه جبل‌الطارق از فراز دریای مدیترانه گذشت و پس از طی کردن آسمان اسرائیل، سوریه و عراق وارد فضای هوایی ایران شد و با اتمام عملیات از همان مسیر به پایگاه وایتمن برگشت.

ژنرال دانیل کین، رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا، در کنفرانس خبری جزئیاتی از چگونگی اجرای این عملیات گفت که شرح آن را در ادامه می‌خوانید.

در نیمه‌شب جمعه، یک گروه عملیاتی بزرگ متشکل از بمب‌افکن‌های بی-۲ از خاک آمریکا به پرواز درآمد. بخشی از این گروه، برای حفظ غافلگیری تاکتیکی، به سمت غرب و اقیانوس آرام حرکت کرد تا نقش فریب را ایفا کند و تنها تعداد بسیار محدودی از برنامه‌ریزان و رهبران اصلی در واشنگتن و تامپا [مقر پایگاه هوایی مک‌دیل و سرفرماندهی مرکزی ارتش آمریکا] از آن اطلاع داشتند.

گروه اصلی عملیات، شامل هفت بمب‌افکن بی-۲ اسپیریت با دو خدمه در هر هواپیما، بی‌سروصدا و با حداقل ارتباطات به سمت شرق حرکت کرد.

در طول پرواز ۱۸ ساعته به منطقه هدف، این هواپیماها چندین بار در حین پرواز سوخت‌گیری کردند. پس از رسیدن به فضای سرزمینی ایران، بمب‌افکن‌ها با هواپیماهای پشتیبان و اسکورت در یک مانور پیچیده و با زمان‌بندی دقیق و هماهنگ، در محدوده‌ای بسیار کوچک از حریم هوایی، همراه شدند. همه این‌ها با حداقل ارتباط انجام شد.

این نوع هماهنگی و یکپارچگی، دقیقاً همان چیزی است که نیروهای مسلح مشترک آمریکا بهتر از هر کشور دیگری در جهان انجام می‌دهد.

حدود ساعت ۵ عصر به وقت شرق آمریکا (۱۲:۳۰ به وقت تهران) درست پیش از ورود گروه حمله به فضای هوایی ایران، یک زیردریایی آمریکایی مستقر در منطقه مسئولیت فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام)، بیش از ۲۴ موشک کروز تاماهاوک را به سوی اهداف، همه در زیرساخت‌های سطحی در اصفهان، شلیک کرد.

هم‌زمان با ورود گروه عملیاتی «چکش نیمه‌شب» به حریم هوایی ایران، آمریکا تاکتیک‌های فریب متعددی را به کار برد، از جمله استفاده از هواپیماهای نسل چهارم و پنجم به‌عنوان طعمه در ارتفاع بالا و سرعت زیاد، برای کشف تهدیدهای هوایی و سامانه‌های پدافند زمین به هوا در مسیر بمب‌افکن‌ها.

این عملیات با پشتیبانی فرماندهی استراتژیک آمریکا، فرماندهی ترابری، فرماندهی سایبری، فرماندهی فضایی، نیروی فضایی و فرماندهی اروپا انجام شد. هنگامی که گروه حمله به فردو و نطنز نزدیک شد، گروه حفاظت با استفاده از سلاح‌های سرکوب سریع، مسیر را برای عبور امن بمب‌افکن‌ها هموار کرد و جنگنده‌ها با آتش پیشگیرانه، هر گونه تهدید احتمالی پدافند زمین به هوای ایران را مهار کردند.

ما گزارشی از شلیک ایران به سمت این گروه عملیاتی در مسیر ورود نداریم. حدود ساعت ۶:۴۰ عصر به وقت شرق آمریکا (۲:۱۰ بامداد به وقت ایران)، اولین بمب‌افکن بی-۲، دو بمب سنگرشکن جی‌بی‌یو-۵۷ با وزن ۱۳/۶ هزار کیلو را بر روی اولین هدف در فردو رها کرد.

همان‌طور که رئیس‌جمهور آمریکا دیشب اعلام کرد، بمب‌افکن‌های دیگر نیز اهداف تعیین‌شده را هدف قرار دادند و مجموعاً ۱۴ بمب جی‌بی‌یو-۵۷ روی دو سایت هسته‌ای انداخته شد.

هر سه هدف زیرساختی هسته‌ای ایران بین ساعت ۶:۴۰ تا ۷:۰۵ عصر به وقت شرق آمریکا (حدود ۲:۱۰ تا ۲:۳۵ بامداد به وقت ایران) هدف حمله قرار گرفتند و آخرین ضربه موشک‌های تاماهاوک در اصفهان وارد شد تا عنصر غافلگیری تا پایان عملیات حفظ شود.

پس از رهاسازی تسلیحات، گروه عملیاتی چکش نیمه‌شب از فضای ایران خارج شده و وارد مسیر بازگشت شد. ما گزارشی از شلیک به این گروه عملیاتی در مسیر بازگشت هم نداریم. جنگنده‌های ایرانی پرواز نکردند و به نظر می‌رسد سامانه‌های پدافندی ایران نیز نتوانستند گروه ما را ردیابی کنند. در طول عملیات، عنصر غافلگیری کاملاً حفظ شد.

در مجموع، نیروهای آمریکایی حدود ۷۵ سلاح هدایت‌شونده دقیق در این عملیات به‌کار بردند که شامل ۱۴ بمب جی‌بی‌یو-۵۷ سنگرشکن ۱۳/۶ هزار کیلویی بود. این نخستین استفاده عملیاتی از این نوع بمب است.

می‌دانم که ارزیابی خسارات ناشی از حمله محل توجه است. ارزیابی اولیه نشان می‌دهد که هر سه سایت دچار آسیب‌های بسیار شدید و تخریب گسترده شده‌اند.

در مجموع، بیش از ۱۲۵ هواپیمای آمریکایی در این عملیات مشارکت داشتند، از جمله بمب‌افکن‌های رادارگریز بی-۲، پروازهای متعدد جنگنده‌های نسل چهارم و پنجم، ده‌ها هواپیمای سوخت‌رسان، یک زیردریایی موشک‌انداز و مجموعه‌ای کامل از هواپیماهای شناسایی، اطلاعاتی و تجسسی به همراه صدها نیروی فنی و عملیاتی.

همان‌طور که وزیر دفاع آمریکا گفت، این بزرگ‌ترین عملیات رزمی بی-۲ در تاریخ ایالات متحده بود و دومین مأموریت طولانی این نوع بمب‌افکن پس از حملات پس از ۱۱ سپتامبر.