فروغ فرخزاد بی تردید یکی از مهم‌ترین چهره‌های ادبی معاصر ایران است. او یکی از ستون‌های جریان مدرنیسم در شعر معاصر فارسی است گرچه در ابتدا در مجموعه شعر اسیر که به سال ۱۳۳۱ منتشر شد چندان نتوانست از بند کلامی که از جانب منتقدان گستاخانه بود و ارزش ادبی چندانی برای آن قایل نیستند رها شود، اما به تدریج به نوعی توازن در شعر خود رسید و زبان منحصر‌به‌فرد شعری خود را یافت تا این که بی تردید در آخرین مجموعه شعری خود یعنی ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد در سال ۱۳۴۱ توانست شاهکاری خلق کند که هم چنان یکی از مهم‌ترین آثار شعری معاصر ایران به شمار می‌آید.

به تازگی اخباری در مورد آغاز مرمت و بازسازی خانه پدری فورغ فرخزاد در محله امیریه منتشر شده است و این که در این خانه موزه‌ای به یاد فروغ فرخزاد برپا خواهد شد به این بهانه به بررسی زندگی فروغ و سابقه این خانه قدیمی پرداخته‌ایم.

وقتی در سال ۱۳۹۵ هوشنگ گلمکانی منتقد مشهور فیلم و سردبیر سال‌های نه چندان دور مجله فیلم از تخریب خانه فروغ فرخزاد در محله دروس تهران خبر داد کمتر کسی می‌دانست که خانه ذکر شده در واقع خانه‌ای است که فروغ سال‌های آخر عمر خود را در آن گذرانده است ولی خانه پدری فروغ در جای دیگری از تهران قرار دارد: محله امیریه.

فروغ زمان فرخزاد عراقی متولد دی ماه ۱۳۱۳ که به فروغ فرخزاد مشهور است. فروغ شاعر نام آشنای ایران است. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه‌های قابل توجه شعر معاصر فارسی هستند. پدر فروغ سرهنگ محمد فرخزاد عراقی و مادر وی بتول وزیری تبار بود. پدر اهل تفرش بود و مادر اهل کاشان. طبق اخبار و اسناد، او در در خیابان معزالسلطنه کوچهٔ خادم آزاد در محلهٔ امیریه تهران به دنیا آمد. البته این خانه از آن سال‌ها تاکنون بار‌ها دچار تغییرات سازه‌ای در داخل بنا شده است و تنها قسمتی از آن که دست نخورده مانده زیر زمین خانه است. این خانه در سال ۱۳۳۶ توسط پدر فروغ فروخته شد.

ازدواج فروغ فرخزاد

فروغ بسیاری از شعر‌های اولیه خود را در این خانه سرود و در سال ۱۳۳۰ با پرویز شاپور طنزپرداز ایرانی که پسرخالهٔ مادر وی بود، در همین خانه ازدواج کرد. این ازدواج در سال ۱۳۳۴ به دلیل دخالت‌های اطرافیان به جدایی انجامید. حاصل این ازدواج، یک پسر به نام کامیار بود. فروغ پیش از ازدواج با شاپور، با وی نامه نگاری‌های عاشقانه‌ای داشت. این نامه‌ها به همراه نامه‌های فروغ در زمان ازدواج این دو و همچنین نامه‌های وی به شاپور پس از جدایی از وی، بعد‌ها توسط کامیار شاپور و عمران صلاحی در کتابی به نام «اولین تپش‌های عاشقانهٔ قلبم» منتشر گردید.

آشنایی با ابراهیم گلستان

در سال ۱۳۳۷ سینما توجه فروغ را جلب می‌کند؛ و در این مسیر با ابراهیم گلستان آشنا می‌شود و این آشنایی مسیر زندگی فروغ را تغییر می‌دهد. این دو چهار سال بعد یعنی در سال ۱۳۴۱ فیلم خانه سیاه است را در آسایشگاه جذامیان باباباغی تبریز می‌سازند. فروغ در سال ۱۳۴۲ در نمایشنامه شش شخصیت در جستجوی نویسنده اثر لوئیجی پیراندلو به کارگردانی پری صابری بازی چشمگیری از خود نشان می‌دهد. در زمستان همان سال خبر می‌رسد که فیلم خانه سیاه است برنده جایزه نخست جشنواره اوبر هاوزن شده و باز در همان سال مجموعه تولدی دیگر را با تیراژ بالای سه هزار نسخه توسط انتشارات مروارید منتشر کرد.

فروغ در سال ۱۳۴۳ به آلمان، ایتالیا و فرانسه سفر می‌کند. سال بعد در دومین جشنواره سینمای مؤلف در پزارو شرکت می‌کند که تهیه‌کنندگان سوئدی ساختن چند فیلم را به او پیشنهاد می‌دهند و ناشران اروپایی مشتاق نشر آثارش می‌شوند. پس از این دوره، وی مجموعه تولدی دیگر را منتشر کرد. اشعار وی در این کتاب تحسین گسترده‌ای را برانگیخت؛ پس از آن مجموعه ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد را منتشر نمود.

مرگ فداکارانه فروغ فرخزاد

فروغ فرخزاد، در ساعت ۴:۳۰ بعد از ظهر دوشنبه ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵ هنگام رانندگی خودروی جیپ ابراهیم گلستان، در جاده دروس - قلهک، برای تصادف نکردن با اتوموبیل مهدکودک، از جاده منحرف شد و جان باخت. روز چهارشنبه ۲۶ بهمن جسد او را در امام‌زاده اسماعیل قلهک شستند و با حضور خانواده، دوستان و علاقه‌مندانش در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپردند. صادق چوبک، ابوالقاسم انجوی شیرازی، جلال آل‌احمد، مهدی اخوان‌ثالث، احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج، سیاوش کسرایی، بهرام بیضایی، نجف دریابندری، احمدرضا احمدی و بسیاری دیگر از هنرمندان و نویسندگان در این مراسم حاضر بودند.

منبع: عصر ایران