راستان | چوچاغ یا زولنگ، با نام علمی Kelussia odoratissima یا در برخی منابع دیگر از گونههای Smyrnium یا Ligusticum, یکی از گیاهان بومی و ارزشمند مناطق شمالی ایران، بهویژه گیلان و مازندران است. این گیاه، که بهطور طبیعی در جنگلها و دامنههای کوهستانی مرطوب میروید، از خانواده چتریان (Apiaceae) بوده و از نظر ظاهری شباهتهایی با جعفری، کرفس و گشنیز دارد.
نامهای محلی این گیاه بسته به منطقه متفاوت است:
چوچاغ در گیلان
زولنگ در مازندران
والک کوهی یا جعفری کوهی در برخی نواحی دیگر
چوچاغ گیاهی است علفی، چندساله و معطر که ارتفاع آن بین ۳۰ تا ۸۰ سانتیمتر میرسد. برگها دارای بریدگیهای عمیق و شبیه به کرفس هستند، اما بوی آنها قویتر و تندتر است. گلهای گیاه به رنگ سفید یا زرد کمرنگ بوده و به صورت چتری در انتهای ساقه ظاهر میشوند. این گیاه بیشتر در فصل بهار، به ویژه فروردین و اردیبهشت، رویش دارد.
چوچاغ از دیرباز در طب سنتی شمال ایران جایگاه ویژهای داشته و برای درمان بسیاری از مشکلات مورد استفاده قرار گرفته است. برخی از خواص دارویی آن عبارتند از:
ضد نفخ و کمک به هضم غذا
ضد میکروب و ضد عفونتهای گوارشی
کاهش دهنده کلسترول خون
تقویت کننده سیستم ایمنی
مدر (ادرارآور)
ضد دردهای مفصلی و روماتیسمی
تسکین دهنده سرفه و سرماخوردگی
آنتیاکسیدان قوی و مؤثر در پیشگیری از برخی بیماریهای مزمن
در برخی منابع گفته شده که مصرف منظم دمنوش این گیاه میتواند در پیشگیری از سرطانها نیز نقش داشته باشد، هرچند تحقیقات علمی جامعتری در این زمینه لازم است.
در فرهنگ غذایی گیلانیها و مازندرانیها، چوچاغ جایگاه خاصی دارد. برخی از روشهای مصرف آن عبارتند از:
سبزی محلی در کنار ماست، برنج، یا در ترکیب با کوکو سبزی
استفاده در تهیه خورش چوچاغ، که یکی از غذاهای خاص و خوشعطر گیلانی است
تهیه ترشی چوچاغ با سرکه و سیر
دمنوش گیاه برای درمان مشکلات گوارشی
مصرف تازه بهعنوان سبزی خوردن یا همراه با پنیر
چوچاغ معمولاً در مناطق مرطوب، جنگلی و دامنههای کوهستانی تا ارتفاع ۲۰۰۰ متری از سطح دریا رشد میکند. این گیاه بیشتر به صورت وحشی میروید و هنوز کشت صنعتی آن بهطور گسترده انجام نمیشود. برداشت بیرویه و نابودسازی زیستگاههای طبیعی، این گیاه را در برخی نواحی در معرض خطر قرار داده است.
افراد باردار، شیرده یا دارای بیماریهای خاص (مانند مشکلات کلیوی یا فشار خون بالا) باید پیش از مصرف منظم، با پزشک مشورت کنند.
بهدلیل شباهت این گیاه با برخی گیاهان سمی (مانند شوکران)، تشخیص صحیح آن توسط افراد متخصص یا محلی ضروری است.
مصرف بیش از حد ممکن است باعث تحریک گوارش یا واکنشهای آلرژیک شود.
چوچاغ یا زولنگ یکی از گنجینههای گیاهی ایران، بهویژه شمال کشور است. این گیاه نه تنها در طب سنتی ارزشمند است، بلکه در آشپزی محلی نیز نقش مهمی ایفا میکند. با توجه به خواص دارویی، طعم منحصربهفرد، و اهمیت اکولوژیکی آن، حفظ و حمایت از این گیاه میتواند گامی مهم در جهت پایداری زیستی و ارتقاء سلامت عمومی باشد.
در ادامه سه دستور پخت غذا با چوچاغ یا زولنگ را میبینید که همگی اصیل، محلی و خوشطعم هستند. این غذاها مخصوص شمال ایران بوده و برای کسانی که به غذاهای سنتی علاقه دارند بسیار جذاب خواهند بود:
مواد لازم:
گوشت خورشتی (گوسفند یا گوساله): ۳۰۰ گرم
چوچاغ تازه: ۲ لیوان خرد شده
لوبیا چشمبلبلی یا لوبیا قرمز: ½ لیوان (پیشپز شده)
پیاز: ۱ عدد
سیر: ۳ حبه
رب گوجهفرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زردچوبه، نمک، فلفل: به میزان لازم
آبغوره یا آبلیموی تازه: ۲ قاشق غذاخوری
طرز تهیه:
پیاز را خرد کرده و با کمی روغن تفت دهید تا طلایی شود. سپس گوشت را اضافه کرده و همراه با زردچوبه و فلفل خوب تفت دهید.
رب گوجه را اضافه کرده و کمی تفت دهید تا خامی آن گرفته شود.
آب را اضافه کرده و اجازه دهید گوشت نیمپز شود.
در این فاصله، چوچاغ را پاک کرده و بشویید، سپس خرد کرده و با سیر رندهشده در کمی روغن تفت دهید.
وقتی گوشت نیمپز شد، چوچاغ تفتخورده و لوبیا را اضافه کنید و اجازه دهید خورش با شعله کم جا بیفتد.
در پایان، آبغوره را اضافه کنید و پس از ۱۰ دقیقه، خورش آماده سرو با برنج است.
مواد لازم:
چوچاغ تازه: ۲ لیوان خرد شده
تخممرغ: ۴ عدد
آرد: ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری، برای انسجام بیشتر)
نمک، فلفل، زردچوبه: به میزان لازم
سیر رنده شده: ۱ حبه (اختیاری برای عطر بیشتر)
روغن برای سرخ کردن
طرز تهیه:
چوچاغ را پاک کرده، بشویید و ریز خرد کنید.
تخممرغها را در کاسهای بشکنید، نمک، فلفل، زردچوبه و در صورت تمایل سیر را اضافه کنید و خوب هم بزنید.
چوچاغ را به تخممرغها اضافه کرده و در صورت نیاز کمی آرد برای انسجام بیشتر بریزید.
روغن را در تابه داغ کنید و مواد کوکو را بهصورت یکدست در آن بریزید. هر دو طرف را تا طلایی شدن سرخ کنید.
با نان یا برنج، ماست یا ترشی سرو کنید.
مواد لازم:
چوچاغ تازه: ۲ لیوان خرد شده
سرکه سفید یا سرکه سیب: به میزان لازم
نمک: ۱ قاشق غذاخوری
سیر: ۴–۵ حبه
فلفل سبز تند (اختیاری): ۲ عدد
زردچوبه یا تخم گشنیز: کمی برای عطر بهتر
طرز تهیه:
چوچاغ را پاک کرده، بشویید و خشک کنید. سپس خرد نمایید.
سیر را پوست گرفته و خرد کنید.
همه مواد را در شیشه تمیز و خشک بریزید و سرکه را تا پوشاندن کامل مواد اضافه کنید.
درب شیشه را محکم ببندید و در جای خنک و تاریک قرار دهید.
بعد از ۱۰–۱۵ روز ترشی قابل مصرف است.
بخشهایی از گفتگوی مهران مدیری با امیرحسین قیاسی در...
دختر ۵ ساله این زن هنگام فرورفتن خودرو در آب، همچنان...
سمیرا حسینی در جدیدترین فوتوشوتهای خود با ظاهری کلاسیک...
فرمانده پایگاه چهارم پلیس آگاهی تهران بزرگ از دستگیری...
بخشهایی از گفتگوی مهران مدیری با امیرحسین قیاسی در...
سید جواد هاشمی بازیگر سینما و تلویزیون در مصاحبه ای...
